Jeśli gra toczy się o makaron, Włochy są bezkonkurencyjne. Jako najogromniejsi producenci oraz konsumenci na świecie spożywają na rok z grubsza pięćdziesięciu pięciu kilogramów makaronu na osobę. Włosi są pewnie jedyną narodowością, jaka z przyjemnością zjada makaron znacznie więcej niż raz na dzień.
Włoski makaron – skąd ta fama?
Makaron od zawsze był we Włoszech uważany (i gotowany) jako danie newralgiczne, a nie jako fundamentalne cukry, jakie akompaniują posiłkom jako danie akcesoryjne – np. w krajowej kuchni. Makaron – podany po przystawce oraz przed daniami mięsnymi bądź też rybnymi – jest kolejnym wspaniałym przykładem stereotypowej włoskiej wynalazczości. W kuchni włoskiej można znaleźć makaron w formie ponad 300 rozmaitych kształtów (formati) – od najpopularniejszych, takich jak spaghetti oraz rigatoni, aż po niezwykłe regionalne odmiany świeżo wypieku makaronowego – i praktycznie niekończącą się liczbę możliwych kombinacji składników, z których można stworzyć łatwe lub ewentualnie wyszukane sosy, dopełniające prawdziwie włoski makaron właśnie.
Jak zrobić taki makaron?
• Wszystko, czego należy do sztampowego włoskiego makaronu to składniki takie jak: mąka durum-semolina 100 gram na jednostkę, 1 jajko na każde 100 gram mąki oraz nieduża ilość wody.
• Sposób wykonania jest równie prosty, co indeks składników – najzwyczajniej w świecie trzeba je wszystkie połączyć, wymieszać i ugnieść do zdobycia jednolitej masy, a na przykład pod przykryciem zostawić, by z pół godziny „odpoczął”.
• Kiedy minie ustalone 30 minut wystarczy jedynie ciasto rozwałkować, zwinąć w rulonik oraz pokroić w wstążki o preferowanej grubości. Tak przygotowany makaron zwykle gotuje się w lekko osolonej wodzie przez 3 minuty.
Zatem, jeśli masz zamysł zrobić makaron, zrób to jak wypada: po włosku. Tak przygotowany makaron napełnij za pomocą ulubionych autentycznych włoskich przepisów – z prostych, pysznych składników – bez żadnych gotowych fixów czy słoików. Jedynie wówczas wolno w pełni rozkoszować się prawdziwym spaghetti carbonara lub też innym, równie apetycznym daniem. Prosto, czysto i smakowite -o to chodzi!
